Er zijn zo van die dagen dat het niet lukt tegen Menen bij de GR Danny.

We mochten gastheer spelen voor Menen die een taaie klant was, als we nog eens aan de heenronde denken dan konden we daar met de driepunter lopen maar we troffen wel een degelijke ploeg die nog een beetje moest gekneed worden. De maand Januari oogt heel zwaar want na Menen volgt een verplaatsing naar de leider Wevelgem en daarna mogen we St-Eloois-Winkel in de ogen kijken, de medeleider. We gingen dus rap weten of we de nieuwjaars kriebels alweer kwijt zijn.

Ondanks dat we onze spits moesten missen haalden we toch nog 15 spelers, de ploeg werd gevormd en de (juiste?) keuzes werden gemaakt. Het veld lag aan de drassige kant maar was zeker voetbalklaar. We namen het heft snel in handen en konden meteen dreigen, na een aflegger van Diego Varrewaere kon Thibaut Simoens de eerste kans voor zijn rekening nemen maar de Meense doelman redde de meubelen met de voet. De eerste dreiging van Menen kwam er na Rumbeeks balverlies en meteen werd een schot afgevuurd die ons al heel vroeg op achterstand plaatste. Maar geen man over boord en we bleven toch het Meense doel opzoeken maar we misten de afwerker. Menen stond sterk te verdedigen en wachtte geduldig af op foutjes om toe te slaan. Bijna halverwege kon Diego Varrewaere met een vluchtschot uitpakken maar opnieuw kon de Meense doelman zich onderscheiden. En opnieuw na een Rumbeeks foutje kon een Meense speler richting onze doelman Jari Demeyere trekken en oog in oog met onze doelman moest de Meense speler het onderspit delven. Maar we moesten toch nog een goalke toestaan voor rusten en er was dus behoorlijk werk aan de winkel. Menen voetbalde wel goed maar ze konden eigenlijk niet veel dreigen. Maar met hun uitstekende efficiëntie konden ze dus met een gelukkig gevoel de kleedkamer opzoeken.

Met enkele aanpassingen probeerden we weer met volle moed de tweede helft aan te pakken en we geloofden er nog in. Spijtig genoeg kon Menen na een tegenaanval meteen ons geloof weer de kop in drukken. Toch bleven we proberen maar er zijn zo van die dagen dat je mag spelen tot de avond, den bal wilde er gewoon niet in. Telkens bleven we ook gevaar creëeren op hoekschoppen en er volgden enkele flipperkastmomenten waarin de bal telkens net niet voor de goede voet valt. En als je dan op nog een tegenaanval op de 0-4 loopt weet je dat het vandaag allemaal vergeefse moeite is. Als je dan de bal erin zag gaan ketste die nog op de lat. En het mag gezegd........er zaten toch enkele hele secure verdedigers bij de bezoekers. De kansen die elkaar opvolgden waren telkens teniet gedaan, zo zagen Dieter Vanslambrouck, Stefan Lefevre, Thibaut Simoens en Nelis Sabbe de mooiste kansen niet verzilverd worden.

Onze ploeg acteerde wel niet op zijn beste niveau maar het zat ook niet echt mee....... We gaan dus deze wedstrijd proberen zo snel mogelijk te vergeten en de volgende opdracht aanpakken.

Geen gele kaarten

Doelpunten:

8' (0-1),

34' (0-2),

47' (0-3),

62' (0-4).

Speelden:

Jari Demeyere, Ivan Buysse, Cedric Noseda, Matthieu Willemyns, Sander Pattyn, Sander Vynckier, Diego Varrewaere, Dieter Vanslambrouck, Nelis Sabbe Stefan Lefevre, Thibaut Simoens, Michael Moranski, Jasper Caron, Tuur Devos en Lauren Leurs.

Verslag Danny Varrewaere